Ławki stanowią podstawowe wyposażenie większości terenów zieleni. Od ich jakości zależy wartość wypoczynku, w związku z tym powinny one spełniać określone wymagania. Ławka ogrodowa powinna być przede wszystkim wygodna. Dlatego materiał, z którego wykonuje się siedzisko i oparcie, powinien być gładki i bez ostrych krawędzi. Zupełnie płaskie powierzchnie siedziska lub oparcia są mało wygodne, dlatego zaleca się uformowanie ich w sposób dostosowany do kształtów ciała ludzkiego (kształt anatomiczny). Wygodniejsze są zawsze ławki z oparciem znacznie odchylonym do tyłu i o niewielkiej odległości siedziska od ziemi, co umożliwia ułożenie nóg w pozycji prawie wyprostowanej. Na tej ławce można odpoczywać w pozycji półleżącej. Ławki ustawia się w różnych miejscach i w różnym otoczeniu; wymaga się więc, aby z tym otoczeniem harmonizowały. Ogólny wygląd ławek powinien być estetyczny, a ich charakter plastyczny odpowiednio dobrany do rodzaju obiektu. Na przykład w ogrodach zabytkowych właściwe jest ustawienie ławek, jakie stosowano w danym okresie historycznym lub odpowiednio stylizowanych. Niewłaściwe natomiast jest ustawianie w takich miejscach ławek typowych produkowanych masowo.
Kształty ławki powinny być możliwie proste, dostosowane do jej podstawowej roli. Dzięki uproszczeniu kształtów możliwe jest szersze zastosowanie określonego typu ławek w różnych warunkach. Z tych samych względów barwa ławki powinna być możliwie neutralna. Nie należy ławek malować zbyt jaskrawo, a tym bardziej wielobarwnie, ponieważ w warunkach ogrodowych stwarza to niekorzystne wrażenie, zwłaszcza w otoczeniu wielobarwnych roślin. Wydaje się również, że błędne jest malowanie ławek na zielono, przez co stają się one trudne do dostrzeżenia dla osób szukających miejsca wypoczynku. Dlatego najbardziej uzasadnione wydaje się malowanie ławek na kolor jasnoszary. Dotyczy to siedziska i oparcia, natomiast elementy konstrukcyjne powinny być malowane na ciemnoszaro lub czarno, co zmniejsza ich widoczność.