Uprawa gleby.

Zabiegi uprawowe — np. orka, kopanie, spulchnianie ziemi za pomocą motyk norkrosów czy pazurków, lub grabienie — mają na celu stworzenie roślinom jak najkorzystniejszych warunków wzrostu i rozwoju. Przy dobrym ich wykonaniu ziemia zachowuje strukturę gruzełkowatą. Pozwalają one także na wymieszanie z glebą nawozów organicznych i mineralnych oraz pomagają w walce z chwastami.

Kopanie — wykonujemy zwykle jesienią, starając się poruszyć całą warstwę uprawną ziemi. Skiby zostawiamy wysztorcowane, aby jak największa powierzchnia wystawiona była na działanie mrozu. Ziemia tak przekopana dobrze magazynuje wodę.

Gdy kopiemy na wiosnę, robimy to jak najwcześniej, starając się ziemię dobrze rozkruszyć. Natychmiast też wyrównujemy ją grabiami, aby uniknąć strat wilgoci. Również przy kopaniu w późniejszych terminach musimy pamiętać o szybkim zagrabieniu zagonków.

Unikamy kopania gleby zbyt mokrej lub zbyt suchej, gdyż może to wyraźnie popsuć strukturę wierzchniej jej warstwy. Ziemia nadaje się do kopania wtedy, gdy ściśnięta w ręku po otworzeniu dłoni rozsypuje się na niezbyt drobne części.

Uprawę gleby na wiosnę należy wykonać jak najwcześniej, pamiętając, aby nie była zbyt mokra i nie „mazała” się. Chronimy w ten sposób zapas wilgoci, przerywając parowanie wody z głębszych warstw. Z kolei trzeba też pamiętać, że nie można ziemi ruszać zbyt często. Niekoniecznie po każdym deszczu trzeba ją spulchniać. Robimy to tylko wtedy, gdy utworzy się skorupa. Zbyt częste rozkruszanie ziemi, szczególnie słabszej, piaszczystej, powoduje rozpylenie.

Dość kłopotliwym zabiegiem jest przykopywanie obornika czy nawozów zielonych. Nawozy zielone najpierw ścinamy, starając się je jak najbardziej rozdrobnić, a potem starannie przykopu-jemy. Przy przykrywaniu obornika pamiętajmy o odpowiedniej do rodzaju gleby głębokości przykopywania.