Wymagania stawiane nawierzchniom ogrodowym.
Drogi są ważnym elementem każdego terenu -zieleni. Od ich układu i jakości nawierzchni zależy w dużym stopniu rola i wartość danego obiektu.
Nawierzchnią drogi nazywa się jej warstwę powierzchniową wystawioną na bezpośrednie oddziaływanie użytkowników (przechodniów lub pojazdów). Każda droga ma odpowiednią, dostosowaną do jej roli konstrukcję. Wybór konstrukcji i nawierzchni drogi zależy od wielu czynników. Do najważniejszych z nich należą: przeznaczenie i sposób użytkowania drogi, a ponadto względy ekonomiczne i plastyczne, dostępność materiałów, jakość podłoża, warunki klimatyczne itp.
Nawierzchnie ogrodowe powinny spełniać określone wymagania, które decydują o ich wartości użytkowej. Głównym wymaganiem jest możliwość użytkowania przez cały rok, niezależnie od panujących warunków atmosferycznych. Normalne, czyli zgodne z przeznaczeniem, użytkowanie każdej nawierzchni nie powinno powodować uszkodzeń i odkształceń, uniemożliwiających ruch lub obniżających jej wartość estetyczną.
Warunkiem wygodnego i bezpiecznego poruszania się po nawierzchni zarówno osób, jak i pojazdów, jest jej gładkość. Z drugiej jednak strony nie powinna ona być śliska i dlatego, nie powinna być budowana z twardych i bardzo gładko szlifowanych kamieni. Śliskość takich nawierzchni występuje zwłaszcza wskutek opadów śniegu, deszczu, mogą ją też powodować ziarna piasku.
Płaszczyzna nawierzchni powinna być możliwie maksymalnie pozioma, czyli nie powinna mieć nadmiernych pochyłości, wybrzuszeń i wklęśnięć. Utrzymanie nawierzchni w płaszczyźnie poziomej jest często utrudnione lub niemożliwe ze względu na konieczność nadania wymaganych spadków umożliwiających odprowadzenie wody opadowej. Często też nawierzchnie dróg mają znaczne pochyłości wynikające z konieczności dostosowania ich do ukształtowania miejscowego terenu.
Nawierzchnie nie powinny być źródłem -zanieczyszczenia, a przede wszystkim tworzenia się pyłu. Dlatego też nie powinno się używać do ich budowy nadmiernie rozdrobnionych i nie związanych ze sobą materiałów, np: iłów lub drobnego piasku oraz innych materiałów ulegających łatwo ścieraniu, jak miękkie kamienie osadowe, zwykła cegła, płyty betonowe o niedostatecznej ilości spoiwa cementowego itp. Materiał, z którego wykonuje się nawierzchnie, powinien być na tyle spoisty, żeby jego cząsteczki nie mogły być łatwo wypłukiwane i spławiane przez wody opadowe. Ma to szczególne znaczenie w odniesieniu do dróg budowanych na terenach o znacznych spadkach naturalnych.
W niektórych miejscach oprócz wymaganej gładkości nawierzchnie powinny wykazywać odpowiednią elastyczność (miękkość), co ma zabezpieczyć użytkowników w razie upadku przed zranieniem lub urazami. Ma to szczególne znaczenie na terenach do gier i zabaw dzieci.
Nawierzchnie ogrodowe powinny być estetyczne i charakteryzować się wartościami dekoracyjnymi harmonijnie powiązanymi z charakterem obiektu, w jakim występują, lub z jego elementami.